مشکلات پوستی مرتبط با دیابت شایع هستند زیرا سطح بالای قند خون به رشد باکتری ها و قارچ ها کمک می کند. حدود ۳۳ درصد از بیماران دیابتی در برخی از مراحل از یک یا دیگر اختلالات پوستی رنج می برند. اگر به موقع تشخیص داده شود، اکثر آنها می توانند نسبتاً آسان درمان شوند، اما گاهی اوقات تشخیص آنها دشوار است و اگر یک درمان مؤثر واقع نشد، دیابتی باید تا زمانی که درمان دیگری انجام دهد، ادامه دهد.
خشکی پوست نشانگر قند خون بالا و نوروپاتی دیابتی احتمالی است. اگر خارش ناشی از آن باعث خراشیدگی و شکستن پوست شود، میکروب‌ها به سرعت جذب می‌شوند و رشد می‌کنند و این امر باعث می‌شود دیابتی‌ها بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های پوستی مشابه سایر افراد باشند.
وب‌سایت بنیاد کلینیک کلیولند شرح کاملی از بیماری‌های پوستی رایجی که دیابتی‌ها با آنها مواجه می‌شوند ارائه می‌دهد و اگر به‌خصوص ناامید هستید، ارزش خواندن کامل آن را دارد.
سه نفر از ما که روزانه در استخر عمومی محلی شنا می کنیم دیابتی هستیم و هر سه بیماری پوستی داشته ایم که پزشکان مختلف ما تشخیص داده اند که پسوریازیس است. با این حال، هیچ یک شبیه به نظر نمی رسد. در حالی که گمان می‌کنم پوست‌های ما به نوعی به کلر موجود در استخر واکنش نشان می‌دهند، مردی درمان را رها کرده است، مرد دیگری چندین توده کیست مانند بریده شده است و من از آن رنج می‌برم که احتمالاً توسط چهار پزشک عمومی اشتباه تشخیص داده شده است. به اندازه چندین سال
در سه مورد که مجبور شدم به اورژانس بیمارستان محلی خود بروم، آنتی‌بیوتیک‌های قوی کمک بزرگی کرده‌اند، اگرچه چیزی که اکنون متوجه شدم احتمالاً یک عفونت باکتریایی است کاملاً از بین نرفتند.
قدم بعدی من پیدا کردن یک پزشک عمومی دیگر است. کسی که امیدوارم سابقه پزشکی اخیر من را از آن بازدیدهای بیمارستانی در نظر بگیرد.
با این حال، متخصصان پزشکی نسبت به تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها از روی هوس محتاط هستند.
آنتی‌بیوتیک‌ها کمتر اثر می‌کنند و ابر میکروب‌ها شایع‌تر می‌شوند. این بدان معناست که آنها راحت‌تر می‌توان آنها را گرفت و مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها در میان جمعیت عمومی در حال افزایش است. آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان داروی فوق‌العاده، اولین خط دفاعی در برابر بیماری‌هایی شدند که اغلب قبل از کشف آنها جان انسان‌ها را گرفته بودند. آنها بهبودی را تقویت کرده اند و به پزشکان در درمان عفونت های باکتریایی با موفقیت بسیار کمک کرده اند.
جای تعجب نیست که انجمن پزشکی عصبی شده است …
البته کنترل طولانی مدت قند خون ضروری است. استفاده از لوسیون ها و صابون های ملایم، ضد عفونی کننده و بدون عطر می تواند به مرطوب کردن پوست خشک کمک زیادی کند. تمام جوش‌ها و عفونت‌هایی که به سرعت از بین نمی‌روند یا به سرعت بهبود نمی‌یابند، باید بدون تأخیر به متخصص مراقبت‌های بهداشتی منتقل شوند.
به یاد داشته باشید که انحطاط پوست و بافت ناشی از دیابت می تواند منجر به شرایط همسویی مانند نوروپاتی دیابتی، آترواسکلروز و درموپاتی دیابتی شود. اما افزایش سن نیز باعث ایجاد تغییراتی در بافت و «ضخامت» پوست می شود که گاهی اوقات فراموش می کنیم.
بنابراین یافتن علت و درمان مشکلات پوستی مرتبط با دیابت می تواند یک فرآیند طولانی و ناراحت کننده باشد. یک بیماری پوستی جزئی در صورت نادیده گرفتن می تواند عواقب شدیدی داشته باشد، بنابراین مبتلایان باید تمام تلاش خود را برای مراقبت از پوست خود انجام دهند.