لس‌آنجلس (AP) – جادا پینکت اسمیت دمیدن شب اسکار همسرش را به لحظه‌ای قابل آموزش در مورد آلوپسی آره‌آتا تبدیل کرد، اختلال ریزش مو که بر او و میلیون‌ها نفر دیگر تأثیر می‌گذارد که در برخی موارد می‌تواند بر حس هویت فرد تأثیر بگذارد.
پینکت اسمیت در اپیزود چهارشنبه «گفتگوی روی میز قرمز» گفت: «با توجه به آنچه که برای سلامتی خودم پشت سر گذاشته‌ام و آنچه در اسکار اتفاق افتاد، هزاران نفر با داستان‌هایشان به من مراجعه کردند.»
این بازیگر گفت که او تصمیم گرفت از “این لحظه استفاده کند تا به خانواده آلوپسی ما فرصتی بدهد تا در مورد اینکه داشتن این وضعیت چگونه است” و چیست. مهمانان او شامل مادر یک دختر ۱۲ ساله به نام ریو آلرد بودند که به دلیل ریزش مو مورد آزار و اذیت قرار گرفت و بر اثر خودکشی جان باخت، و پزشکی که انواع مختلف این اختلال را توضیح داد.
پینکت اسمیت قبل از پرداختن به این موضوع به رویدادهای مراسم اسکار در ۲۷ مارس پرداخت. او و همسرش ویل اسمیت، نامزد بهترین بازیگر مرد، در میان تماشاگران حضور داشتند، در حالی که کریس راک مجری یک شوخی با هزینه پینکت اسمیت انجام داد.
“جادا، من تو را دوست دارم. راک گفت: “GI Jane 2” بی صبرانه منتظر دیدن آن هستم. پینکت اسمیت که علناً در مورد آلوپسی خود صحبت کرده است، سر تراشیده شده ای مشابه سر دمی مور در فیلم ۱۹۹۷ داشت.
اسمیت از صندلی ردیف جلوی خود به سمت صحنه رفت و به راک سیلی زد و کمدین و تماشاگران را شوکه کرد. اسمیت که به صندلی خود بازگشت و بعداً اسکار را برای «شاه ریچارد» پذیرفت، متعاقباً از راک عذرخواهی کرد اما توسط آکادمی فیلم به مدت ۱۰ سال از حضور در مراسم محروم شد.
پینکت اسمیت در گفت‌وگو با «Red Table Talk» با اشاره غیرمستقیم به اسمیت و راک گفت: «اکنون، در مورد شب اسکار، عمیق‌ترین امید من این است که این دو مرد باهوش و توانا فرصتی برای درمان، صحبت کردن و آشتی داشته باشند. “وضعیت جهان امروز، ما به هر دوی آنها نیاز داریم، و همه ما در واقع بیش از هر زمان دیگری به یکدیگر نیاز داریم.
پینکت اسمیت که قبلاً در یک پست اینستاگرامی کوتاه به این حادثه اشاره کرده بود، گفت: «تا آن زمان، من و ویل به انجام کارهایی که در ۲۸ سال گذشته انجام داده‌ایم ادامه می‌دهیم، و این همان چیزی است که زندگی مشترک نامیده می‌شود.» “این فصلی برای شفا است و من برای آن اینجا هستم.”
این بازیگر (فیلم‌های «سفر دختران»، «ماتریکس»)، که مجری برنامه گفتگوی تماشای فیس‌بوک با دخترش، ویلو، و آدرین بانفیلد نوریس، مادرش است، گفت که میلیون‌ها نفر با آلوپسی و چیزی که او آن را «آلوپسی» می‌خواند، زندگی می‌کنند. شرم» که آن را احاطه کرده است. این وضعیت، به ویژه برای زنان سیاه پوست، می تواند بر ادراک فرد از خود تأثیر بگذارد و آنها را مجبور کند که مکرراً با تصورات دیگران در مورد زیبایی، مو، نژاد و فرهنگ مقابله کنند.
نیکول بال، مادر ریو، تأثیر حادثه اسکار را که کمتر از دو هفته پس از مرگ دخترش رخ داد، بازگو کرد.
“کائنات در حال حاضر چه می کند؟ این دیوانه است.» بال فکر می کرد. مردم در گوگل سر می زنند، “آلوپسی چیست… این چه چیزی است که ما هرگز درباره آن نشنیده ایم؟” این شوخی نیست.”
بر اساس گزارش بنیاد ملی آلوپسی آرئاتا، این اختلال ۶.۸ میلیون نفر را در ایالات متحده در هر سن، جنس و گروه قومی تحت تاثیر قرار می دهد و علائم می تواند متفاوت باشد.
«فکر می‌کنم بخشی که کار را برای من سخت‌تر می‌کند این است که می‌آید و می‌رود. پینکت اسمیت گفت: تو در حال طلسم چیزی هستید و باید سر خود را بتراشید.