ابراهیم اقبالی؛ عضو هیأت علمی دانشکده زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز در این نشست گفت:در مورد استاد کریمی مراغه‌ای تاکنون تحقیق و مقاله‌ای نوشته نشده است و تنها اثری گردآوری شده، مجموعه‌ای است که متاسفانه به دلیل اینکه با عجله نوشته شده بیشتر مقالات آن انشایی است و تحقیقاتی نبوده است، اما قدم بزرگی است.
اقبالی ادامه داد: استاد کریمی مراغه‌ای علاوه بر ذائقه‌سازی، با شگردهای ادبی خاص خود، آثار قابل توجهی را بوجود آورده است، به‌ویژه در طنز که فن نقیضه سرایی داریم که شعر جدی به طنز تبدیل می‌شود و کریمی در این مورد استاد است.
وی با بیان اینکه کریمی مراغه‌ای تحصیلات مدرسه‌ای نداشت و ۱۱ سال در محضر پدر خود آموزش دیده است (چراکه در روزگاری چشمان او دچار مشکل شده و حتی امکان خواندن و نوشتن نداشت)، یادآورشد: گاهی فکر می‌کنیم، سواد کریمی مراغه‌ای پایین بوده است اما با توجه به آثار او، می‌توان متوجه شد که اینگونه نیست، نقیضه سرایی با مهارت بالا در آثار او دیده شده و شخصیت‌های سمبلیک او هر کدام یک پشتوانه دارد.
وی گفت: کریمی مراغه‌ای شخصیت مراقبی داشت، به ملت انتقاد می‌کرد اما ملیت را زیر سوال نمی‌برد، به مومنان انتقاد کرده اما ایمان را زیر سوال نمی‌برد و طنز او طنز سیاه نیست.
استاد دانشگاه اضافه کرد: او از منطق‌الطیر عطار استفاده کرده است و شاعری جریان ساز بود، لحن او به معجز شبستری هم شبیه نیست و کریمی در عین برخورداری از مطالب قوی از لفظ هم غافل نبوده است.
وی گفت: در اشعار کریمی مراغه‌ای به اعتیاد تأکید بسیاری شده و به خوبی پرداخت کرده است، چراکه از مسائلی که در دوران او قابل پرداخت بوده و خانمان‌سوز بوده اعتیاد بود و حجم بزرگی از اشعار خود را به اعتیاد و تبعات آن اختصاص داده است.