این وصیت‌نامه بنده گنه‌کار خداوند مهدی اسحاقیان است که بنا به وظیفه اسلامی و شاید در آخرین روزهای حیاتش نگاشته شده است. گواهی می‌دهم به یگانگی خداوند، او که شریکی نداشته و ندارد. قبل از همه بوده و بعد از همه هم خواهد بود و سایرین همه مخلوقات او هستند و البته از میان مخلوقاتش تنها انسان را برگزیده که خلیفه او در زمین باشند و از میان انسان‌ها پیامبران را. از پدر عزیزم که در حق او کوتاهی نموده‌ام عذرخواهی می‌کنم و امیدوارم مرا حلال نماید.
از برادران و خواهران عزیزم حلالیت می‌طلبم و امیدوارم بدی‌های مرا ببخشند و مرا از دعای خود محروم نسازند اما از همه دوستان و آشنایان حلالیت می‌طلبم و امیدوارم بدی‌های مرا به خاطر خداوند ببخشند. همسر عزیزم، تو که همه چیز من هستی و این چند سال که با هم زندگی کردیم، والبته بهترین سال‌های عمرم بود خیلی به شما بدی کردم و در حقت کوتاهی کردم. همواره مشوق من در کار خیر بودی، بارها با همدیگر زیارت ائمه رفتیم و توخود می‌دانی که از من جلوتر بودی و من همیشه در عشق به اهل بیت از تو عقب‌تر. همسر عزیزم، بسیار از تو سپاسگزارم و رضایت قلبی خود را به شما ابراز می‌نمایم.
امیدوارم که مرا حلال و بدی‌های مرا متذکر نشوی. همسر عزیزم همواره مانند گذشته صبور باش و در دعاها و زیارات مرا فراموش مكن. از اموالی که در طول زندگی‌ام از آن‌ها استفاده نموده‌ام، آنچه باقی مانده است از منزل و خودرو و غیره همگی متعلق به همسرم می‌باشد و البته سعی کردم در زمان نوشتن این وصیت‌نامه به کسی بدهکار نباشم.
مهدی اسحاقیان درچه